Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ διοργανώνουν και φέτος ετήσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα φιλαναγνωσίας με τη μορφή διαγωνισμού και στόχο την καλλιέργεια της φιλικής σχέσης των παιδιών με τη λογοτεχνία και εν τέλει την αγάπη τους για το βιβλίο, καθώς και τη γνωριμία τους με το έργο αξιόλογων συγγραφέων της παιδικής λογοτεχνίας. Η σχολική μας μονάδα λαμβάνει μέρος στο πρόγραμμα με τίτλο «Η Ιστορία από την αρχή», με την ανάγνωση τριών βιβλίων με θέμα τη Μυθολογία, από τη σειρά «Μυθολογικά Παραμύθια»:

Τα άλογα του Διομήδη
Ο Ταύρος της Κρήτης
Η ζώνη της Ιππολύτης

Χθες παραλάβαμε τα ερωτηματολόγια και ξεκινάμε σιγά σιγά να αποτυπώνουμε σε αυτά τις απαντήσεις και τις εντυπώσεις μας, από αυτό το μαγευτικό ταξίδι στον χρόνο, παρέα με θεούς, ημίθεους, βασιλιάδες και αυτοκράτορες, ποιητές και φιλοσόφους, στρατηγούς και στρατηλάτες. Γιατί η Ιστορία δεν είναι μόνο μάθημα, αλλά «αυτό που μας βοηθάει να γνωρίσουμε και ν? αγαπήσουμε τη ζωή και τον κόσμο». 

Με αφορμή το παραμύθι του Ροντάρι με τίτλο “Ο πλανήτης της αλήθειας” και στα πλαίσια του προγράμματος φιλαναγνωσίας με τίτλο “Ένα περιπλανώμενο γράμμα, μια βινιέτα, Παπαθεοδούλου και Ροντάρι ανοίγουνε βεντέτα”, καθώς και την ιστορία της μηχανής – του εφευρέτη Μπρουν που κατοικούσε στον πλανήτη Μουν – που έλεγε… ψέματα λειτουργώντας με ένα κέρμα, οι μαθητές-τριες σκέφτηκαν τα δικά τους… ψέματα. Έφτιαξαν λοιπόν περίεργες προτάσεις-ιδέες, χρησιμοποποιώντας τη φαντασία τους!

Σήμερα οι μαθητές-τριες των Α’-Γ’-Δ’ τάξεων σκέφτηκαν και ζωφράφισαν (ομαδικά) το ταχυδρομείο του νησιού στο οποίο δούλευε ο κυρ Κώστας, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου “Ένα τελευταίο γράμμα”.

Οι μαθητές των μεγάλων τάξεων διάβασαν το βιβλίο “Ο ραφτάκος των λέξεων”, συζήτησαν για την ιστορία του ξεχωριστού ράφτη της μικρής πόλης και ασκήθηκαν μέσω του βιβλίου στην άγνωστη ορθογραφία.

Σήμερα ολοκληρώσαμε την ανάγνωση του βιβλίου “Ένα τελευταίο γράμμα” του Αντώνη Παπαθεοδούλου ενώ ταυτόχρονα κάναμε μια πρώτη ανάγνωση του βιβλίου “Ο ραφτάκος των λέξεων” του ίδιου συγγραφέα!

Πάντα στο πλαίσιο του προγράμματος φιλαναγνωσίας “Ένα περιπλανώμενο γράμμα, μια βινιέτα, Παπαθεοδούλου και Ροντάρι ανοίγουνε βεντέτα”.

Τι σχέση μπορεί να έχει ένας ραφτάκος λέξεων με το γράμμα και την μύτη που αναζητούνται;

Μπορεί καμία αλλά μπορεί και… μεγάλη σχέση! Αλλά όλα αυτά ίσως τα ανακαλύψουμε σε ένα επόμενο γράμμα…

Oι δραστηριότητες του προγράμματος φιλαναγνωσίας “Ένα περιπλανώμενο γράμμα, μια βινιέτα, Παπαθεοδούλου και Ροντάρι ανοίγουνε βεντέτα” συνεχίζονται και τα παιδιά αποτύπωσαν πώς φαντάζονται το γράμμα με ανθρώπινα χαρακτηριστικά.

Με την βοήθεια ενός φακέλου οι μαθητές-τριες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα μας παρουσιάζουν τις απόψεις τους για την προσωποποίηση του χαμένου γράμματος.

Ένα γράμμα χαρούμενο ή λυπημένο, χαμογελαστό ή θλιμμένο;

Πώς να ήταν άραγε το γράμμα αν ήταν ο άνθρωπος που μια μέρα η μύτη το έσκασε από το πρόσωπό του;

Συνεχίζοντας τις δραστηριότητες του προγράμματος φιλαναγνωσίας “Ένα περιπλανώμενο γράμμα, μια βινιέτα, Παπαθεοδούλου και Ροντάρι ανοίγουνε βεντέτα”, τα παιδιά αποτύπωσαν πώς σκέφτονται ότι ήταν η οικογένεια του Κυρ Κώστα του ταχυδρόμου.

Ο Κυρ Κώστας ήταν ο μοναδικός ταχυδρόμος του νησιού!

Έπρεπε να μεταφέρει τα γράμματα και στο πιο απομακρυσμένο σπίτι!

Και να φροντίζει μάλιστα αυτό να γίνεται γρήγορα και με ασφάλεια από τις καιρικές συνθήκες!

Σήμερα Πέμπτη 11 Ιανουαρίου και μετά από τις δραστηριότητες που υλοποιήσαμε, αφού παραλάβαμε στις αρχές Δεκεμβρίου το γράμμα του “παραμυθοπόλεμου” και μάθαμε πως μία μύτη κι ένα γράμμα το ‘σκασαν, διαβάσαμε το βιβλίο “Ένα τελευταίο γράμμα” του Αντώνη Παπαθεοδούλου (ως την στιγμή που ο Κυρ Κώστας κάθεται στην σκιά ενός πλάτανου στο τελευταίο χωριό της τελευταίας του διαδρομής) και “Η μύτη το ‘σκασε” του Τζάνι Ροντάρι!

Στην συνέχεια αποτυπώσαμε σε μια ζωγραφιά τα “ελαφριά” γράμματα που μετέφεραν χαρούμενες ειδήσεις και τα “βαριά γράμματα” που μετέφεραν δυσάρεστες ειδήσεις.

Στον ουρανό τοποθετήθηκαν οι ελαφριές ειδήσεις και στο υπέδαφος οι βαριές, με τον Κυρ Κώστα να προσπαθεί να “διαχειριστεί” ανάλογα κάθε φάκελο…

Για τον κύριο Κώστα, τον μοναδικό ταχυδρόμο ενός ολόκληρου νησιού, ήταν η τελευταία μέρα στη δουλειά. Ήθελε να το πει σε όλους, να τους αποχαιρετήσει.
Αλλά… τι παράξενο! Κανείς δεν ήταν στην πόρτα να τον περιμένει, όπως κάθε μέρα εδώ και πενήντα χρόνια…

Σήμερα φανταστήκαμε μερικά σπίτια, σαν αυτά που ο κύριος Κώστας για τόσα χρόνια μοίραζε γράμματα από συγγενείς και φίλους. Γράμματα “ελαφριά” και γράμματα “βαριά”… Πώς ήταν άραγε τα σπίτια στο νησί του Κυρ Κώστα; Ίσως η “γειτονιά” του να ήταν κάπως έτσι…

… Και κάπως έτσι συμπληρώνεται σιγά σιγά η κινητή μας έκθεση, με μια φανταστική… βροχή στην Μάνταινα, μια ιστορία στην χώρα της Φαταουλίας, μια μύτη κι ένα γράμμα που αναζητούνται και μια βαλίτσα που περιέχει όλα τα απαραίτητα για ένα μακρινό ταξίδι!

Ένα γράμμα και μια μύτη λοιπόν το… έσκασαν!

Κι εμείς τους αναζητούμε!

Η βαλίτσα των περιπλανώμενων φυγάδων?

Τι περιέχει; Τι πήραν μαζί τους;

*Πρόγραμμα Φιλαναγνωσίας: «Ένα περιπλανώμενο γράμμα, μια βινιέτα, Παπαθεοδούλου και Ροντάρι ανοίγουνε βεντέτα»*