Προσεκτικά διάλεγε τις λέξεις μέσα από τα βιβλία που είχε στα ράφια, δίπλα στα τόπια με τα υφάσματα. Και τις έβαζε τη μια δίπλα στην άλλη, πλέκοντας τα γράμματα μεταξύ τους! Κι έφτιαχνε έτσι, λέξη λέξη, προτάσεις ολόκληρες, που ένωναν τα υφάσματα μεταξύ τους ή έπλεκαν τα κασκόλ και τα σκουφιά του…

Κι αν ήταν χειμώνας, έπλεκε με λέξεις ζεστές όπως: λιακάδα, καλοκαίρι, φλόγα, φωτιά, φούρνος, μαγκάλι, τζάκι, ξυλόσομπα, αγάπη, αγκαλιά.

Ήταν ο ΡΑΦΤΑΚΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ!