Σήμερα είχαμε την χαρά να δεχτούμε ένα ακόμη γράμμα από το… Μελανιασμένο Μελάνι που μας υπόσχεται νέες βιβλιοπεριπέτειες.

Μέσα στον σελιδοδείκτη οι δύο φίλοι μας, το γράμμα του Παπαθεοδούλου και η μύτη του Ροντάρι, ταξίδευαν μέσα σε όμορφα βιβλία. Μια μέρα, λοιπόν, που βρέθηκαν στο βιβλίο «Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» του Αντώνη Παπαθεοδούλου έγινε κάτι αναπάντεχο, κάτι που δεν το περίμεναν! Ξαφνικά, μόλις πάτησαν το σελιδοδεικτοπόδι τους στο βιβλίο, άρχισε ένας τρελός μανιασμένος άνεμος (σαν αυτούς που πιάνει στην Ξάνθη), ένας κυκλώνας, μια ανεμοθύελλα και ο σελιδοδείκτης δεν άντεξε ? κόπηκε στα δύο: έγινε σελίδες και δείκτης.
Οι δύο φίλοι μας βρέθηκαν ξαφνικά στη μέση ενός κύκλου, σε μια άγνωστη διασταύρωση. Κοίταξαν καλά γύρω τους και τι διαπίστωσαν; Ότι βρίσκονταν στο κέντρο ενός ρολογιού. Ενός παράξενου ρολογιού που έμοιαζε και με τη γη μας. Ήταν χωρισμένο σε δύο ημισφαίρια. Και είχε μόνο δύο δείκτες. Και οι δείκτες αυτοί ξέρετε σε τι οδηγούσαν; Σε σελίδες καθώς  ήταν δείκτες για σελίδες? σελιδοδείκτες?

Πού θα μας οδηγήσουν άραγε; Σίγουρα σε νέες περιπέτειες!

Αφού διαβάσαμε το γράμμα, στην συνέχεια ανοίξαμε τα “Παραμύθια σαν πλατύ χαμόγελο” του Ροντάρι και ασχοληθήκαμε με μια περίεργη, περιπλανώμενη στέγη! Αλήθεια, τι γίνεται όταν η σκεπή ενός σπιτιού αποφασίσει πως θέλει να πετάξει; Ψάχνοντας τις σελίδες και τον δείκτη ετοιμαζόμαστε και φέτος να γνωρίσουμε νέους ήρωες και να καλλιεργήσoυμε – τι άλλο – την φιλαναγνωσία!